Akty prawa miejscowego

Uchwały

II Kadencja Odrodzonego SamorzÄ…du Powiatowego
27.10.2002 - 27.10.2006

13 posiedzenie ZarzÄ…du Powiatu

Uchwała Zarządu Powiatu
nr 14/2003 z dnia 2003-02-26

w sprawie: Przyjętych zasad (polityki) rachunkowości w jednostkach organizacyjnych Powiatu Gryfińskiego

Na podstawie:

1. art.10 ust.2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz. U. Nr 121, poz. 591, z późn. zm./,
2. art.14 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz. U. Nr 155, poz. 1014 z późn. zm./,
3. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych /Dz. U. Nr 153, poz.1752/,
4. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 marca 2001 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej /Dz. U. Nr 24 poz.279/.

Zarząd Powiatu uchwala co następuje:

Określa się politykę rachunkowości dla:

1. Budżetu Powiatu
2. Jednostek Budżetowych:
   1. Starostwa Powiatowego (w tym rachunkowość dochodów Skarbu Państwa),
   2. Powiatowy Zarząd Dróg w Gryfinie z siedzibą w Baniach,
   3. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Gryfinie,
   4. Powiatowy UrzÄ…d Pracy w Gryfinie,
   5. Dom Pomocy Społecznej w Trzcińsku - Zdrój,
   6. Dom Pomocy Społecznej w Dębcach,
   7. Dom Pomocy Społecznej w Moryniu,
   8. Dom Pomocy Społecznej w Nowym Czarnowie,
   9. Dom Dziecka w Trzcińsku - Zdrój,
   10. Dom Dziecka w Binowie,
   11. Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna w Gryfinie,
   12. Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna w Chojnie,
   13. Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy w Chojnie,
   14. Zespół Szkól Specjalnych w Gryfinie,
   15. Zespół Szkół Specjalnych w Nowym Czarnowie,
   16. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Mieszkowicach,
   17. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 w Chojnie,
   18. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Chojnie,
   19. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 w Gryfinie,
   20. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Gryfinie,
3. Powiatowe Służby, Straże i Inspekcje (jednostki budżetowe):
   1. Powiatowa Inspekcja Weterynaryjna w Gryfinie,
   2. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w Gryfinie,
   3. Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Gryfinie
4. Zakładów Budżetowych:
   1. Powiatowy Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Gryfinie.

Jednostki organizacyjne Powiatu prowadzą rachunkowość zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, ustawy o finansach publicznych, z uwzględnieniem zasad szczególnych określonych w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych, a także zasad określonych niniejszą uchwałą.

W celu ustalenia nadwyżki lub niedoboru budżetu, operacje gospodarcze dotyczące dochodów i wydatków Powiatu są ujmowane w księgach rachunkowych na odrębnych kontach księgowych w zakresie faktycznych (kasowo zrealizowanych) wpływów i wydatków dokonanych na rachunkach budżetów oraz rachunkach bieżących dochodów i wydatków budżetowych, z wyjątkiem operacji szczególnych, określonych w odrębnych przepisach.

Rokiem obrotowym w jednostkach organizacyjnych Powiatu jest rok kalendarzowy, okresem sprawozdawczym jest okres, za który sporządza się sprawozdania zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 13 marca 2001 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej /Dz. U. Nr 24 poz.279/ oraz Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych /Dz. U. Nr 153, poz.1752/.

Aktywa i pasywa wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy w następujący sposób:

1. Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych) pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Środki trwałe stanowiące własność Skarbu Państwa, Powiatu, otrzymane nieodpłatnie, na podstawie decyzji właściwego organu, mogą być wyceniane w wartości określonej w decyzji,
2. Udziały w innych jednostkach oraz inne inwestycje zaliczone do aktywów trwałych wycenia się według ceny nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu utraty wartości lub do wartości godziwej; wartość w cenie nabycia można przeszacować do wartości w cenie rynkowej, a różnicę przeszacowania rozliczyć zgodnie z art. 35 ust.4 ustawy o rachunkowości,
3. Rzeczowe składniki majątku obrotowego wycenia się na dzień bilansowy według ich wartości wynikających z ewidencji,
4. Należności i udzielone pożyczki wycenia się w kwocie wymagalnej zapłaty, z zachowaniem ostrożności,
5. Nie dokonuje się odpisów aktualizacyjnych należności z tytułu dochodów i wydatków budżetowych, a odpisy aktualizujące należności na rzecz funduszy tworzonych na podstawie ustaw obciążających fundusze,
6. Zobowiązania wycenia się w kwocie wymagającej zapłaty, przy czym zobowiązania finansowe, których uregulowanie zgodnie z umową następuje drogą wydania aktywów finansowych innych niż środki pieniężne lub wymiany na instrumenty finansowe wg wartości godziwej,
7. Odsetki od należności i zobowiązań, w tym również tych, do których stosuje się przepisy dotyczące zobowiązań podatkowych, ujmuje się w księgach rachunkowych w momencie ich zapłaty lub w wysokości odsetek należnych na koniec kwartału,
8. Należności i zobowiązania oraz inne składniki aktywów i pasywów wyrażone w walutach obcych wycenia się nie później niż na koniec kwartału, według zasad obowiązujących na dzień bilansowy,
9. Jednostki organizacyjne Powiatu postawione w stan likwidacji wyceniają aktywa według zasad określonych dla jednostek kontynuujących działalność chyba, że przepisy o likwidacji jednostek stanowią inaczej,
10. Rezerwy wycenia się w uzasadnionej, wiarygodnie oszacowanej wartości.

Wprowadza się następujące zasady dokonywania odpisów umorzeniowych i amortyzacji:

1. Jednorazowo, bez względu na wartość przez odpisanie w koszty w miesiącu przyjęcia do używania, umarza się:
   • książki i zbiory biblioteczne,
   • Å›rodki dydaktyczne, w tym Å›rodki transportu, sÅ‚użące do nauczania i wychowania w szkoÅ‚ach i placówkach oÅ›wiatowych,
   • odzież i umundurowanie,
   • meble i dywany,
   • pozostaÅ‚e Å›rodki trwaÅ‚e (wyposażenie) oraz wartoÅ›ci niematerialne i prawne, o wartoÅ›ci nie przekraczajÄ…cej wielkoÅ›ci ustalonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, dla których odpisy amortyzacyjne sÄ… uznawane za koszt uzyskania przychodu w 100% ich wartoÅ›ci w momencie oddania do używania,
2. Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne umarza się i amortyzuje, przy zastosowaniu stawek określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, Zarząd Powiatu może w uzasadnionych przypadkach ustalić inne stawki,
3. Nie umarza się gruntów i dóbr kultury,
4. Jednostki organizacyjne Powiatu zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych mogą umarzać i amortyzować środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawe jednorazowo za okres całego roku, natomiast jednostki rozliczające podatek dochodowy od osób prawnych za inne okresy niż okresy miesięczne, jednorazowo za dany okres,
5. Wartość początkowa środków trwałych i dotychczas dokonane odpisy umorzeniowe podlegają aktualizacji wyceny zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach, a wyniki aktualizacji są odnoszone na fundusz.

Odpisów amortyzacyjnych i umorzeniowych od środka trwałego dokonuje się drogą systematycznego, planowanego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Rozpoczęcie amortyzacji następuje nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania, a zakończenie - nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych i umorzeniowych z wartością początkową środka trwałego lub przeznaczenia go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia jego niedoboru, z ewentualnym uwzględnieniem przewidywanej przy likwidacji ceny sprzedaży netto pozostałości środka trwałego.

Dla środków trwałych o niskiej wartości początkowej można ustalić odpisy amortyzacyjne i umorzeniowe w sposób uproszczony, przez dokonywanie zbiorczych odpisów lub jednorazowo dla grup środków zbliżonych rodzajem i przeznaczeniem odpisując ich wartość.

Wprowadza się następujące zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych:

1. Księgi rachunkowe prowadzi się w siedzibie jednostki organizacyjnej Powiatu.
2. Księgi rachunkowe otwiera się na początku każdego następnego roku kalendarzowego.
3. Księgi rachunkowe zamyka się na dzień kończący rok kalendarzowy nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia kończącego rok kalendarzowy.
4. Zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów księgowych w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe, z uwzględnieniem przepisów art.13 ust.2 i 3 ustawy o rachunkowości.
5. Księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald które tworzą:
   • dziennik,
   • ksiÄ™gÄ™ głównÄ…,
   • ksiÄ™gi pomocnicze,
   • zestawienia: obrotów i sal ksiÄ™gi głównej oraz sald kont ksiÄ…g pomocniczych,
   • wykaz skÅ‚adników aktywów i pasywów (inwentarz).

Przyjmuje się następujące plany kont ustalające wykaz kont księgi głównej, przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń, zasady prowadzenia kont ksiąg pomocniczych oraz ich powiązania z kontami księgi głównej:

1. ustala się wykaz kont księgi głównej, przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń dla budżetu Powiatu - organu finansowego zgodnie z załącznikiem nr 1 do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych /Dz. U. Nr 153, poz.1752/,
2. ustala się wykaz kont księgi głównej, przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń dla jednostek budżetowych wymienionych w § 1 pkt. II niniejszej uchwały zgodnie z załącznikiem nr do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych /Dz. U. Nr 153, poz.1752/,
3. ustala się wykaz kont księgi głównej, przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń dla zakładów budżetowych wymienionych w § 1 pkt III niniejszej uchwały zgodnie z załącznikiem nr do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych /Dz. U. Nr 153, poz.1752/,

Podane w planach kont konta są traktowane jako standardowa liczba kont, która może być ograniczona jedynie o konta służące do księgowania operacji gospodarczych nie występujących w jednostkach organizacyjnych Powiatu oraz uzupełniana w ciągu roku o konta, zgodne co do treści ekonomicznej z odpowiednimi kontami planu kont.

Kierownicy jednostek organizacyjnych Powiatu wprowadzają w drodze wewnętrznego zarządzenia szczegółowy Plan Kont obejmujący wykaz kont analitycznych.

Konta księgi głównej zawierają zapisy o zdarzeniach w ujęciu systematycznym. Na kontach księgi głównej obowiązuje ujęcie zarejestrowanych uprzednio lub równocześnie w dzienniku zdarzeń, zgodnie z zasadą podwójnego zapisu. Zapisów na określonym koncie księgi głównej dokonuje się w kolejności chronologicznej.

Konta dla dochodów i wydatków publicznych oraz przychodów i rozchodów prowadzi się z zachowaniem szczegółowej klasyfikacji zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2000 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 59 poz. 688 z późn. zm.)

Konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.

Konta ksiąg pomocniczych prowadzi się w szczególności dla:

1. środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywanych od nich zapisów amortyzacyjnych i umorzeniowych,
2. rozrachunków z kontrahentami,
3. rozrachunków z pracownikami, a w szczególności jako imienną ewidencję wynagrodzeń pracowników zapewniającą uzyskanie informacji, całego okresu zatrudnienia,
4. operacji sprzedaży i zakupu - w jednostkach rozliczających się z podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od towarów i usług (faktury i inne dowody ze szczegółowością niezbędną do celów podatkowych)

Uwzględniając rodzaj i wartość poszczególnych grup rzeczowych składników aktywów obrotowych w jednostkach organizacyjnych Powiatu przyjmuje się następujące metody prowadzenia kont ksiąg pomocniczych:

1. Przez odpisanie w koszty:
   • MateriaÅ‚y: biurowe, paliwa, opaÅ‚, gospodarcze, konserwacyjne itp.,
   • Åšrodki czystoÅ›ci,
   • Książki i zbiory biblioteczne,
   • Åšrodki dydaktyczne, w tym także Å›rodki transportu, sÅ‚użące do nauczania i wychowania w szkoÅ‚ach i placówkach oÅ›wiatowych,
   • Odzież BHP i umundurowanie,
   • Meble i dywany,
   • PozostaÅ‚e Å›rodki i trwaÅ‚e (wyposażenie) wartoÅ›ci niematerialne i prawne , o wartoÅ›ci nie przekraczajÄ…cej wielkoÅ›ci ustalonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, dla których odpisy amortyzacyjne sÄ… uznawane za koszt uzyskania przychodu w 100% ich wartoÅ›ci w momencie oddania do używania
2. Ewidencję ilościowo - wartościową prowadzi się dla:
   • Wyposażenia Obrony Cywilnej,
   • Zbiorów bibliotecznych okreÅ›lonych w § 6 RozporzÄ…dzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 5 listopada 1999 w sprawie zasad ewidencji materiałów bibliotecznych (Dz. U. Nr 93 poz. 1077 z późn. Zm.)
   • Åšrodków żywnoÅ›ci i opaÅ‚u,
3. Ewidencję ilościową obrotów i stanów prowadzi się dla:
   • Wyposażenia biurowego.

Na podstawie zapisów na kontach księgi głównej sporządza się na koniec każdego okresu sprawozdawczego, nie rzadziej niż na koniec miesiąca, zestawienia obrotów i sald zawierające:

1. symbole lub nazwy kont,
2. salda kont na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obroty za okres sprawozdawczy i narastająco od początku roku obrotowego oraz salda na koniec okresu sprawozdawczego,
3. sumę sald na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obrotów za okres sprawozdawczego, narastająco od początku roku obrotowego oraz sald na koniec okresu sprawozdawczego, Co najmniej na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych sporządza się zestawienia sald wszystkich kont ksiąg pomocniczych, a na dzień inwentaryzacji - zestawienia sald inwentaryzowanej grupy składników aktywów.

Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej "dowodami źródłowymi":

1. zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów,
2. zewnętrzne własne - przekazywane w oryginale kontrahentom,
3. wewnętrzne - dotyczące operacji wewnątrz jednostki,

Podstawą zapisów mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe:

1. zbiorcze - służące do dokonania łącznych zapisów zbioru źródłowych, które muszą być w dowodzie zbiorczym pojedynczo wymienione,
2. korygujÄ…ce poprzednie zapisy,
3. zastępcze - wystawione do czasu otrzymania obcego dowodu źródłowego,
4. rozliczeniowe - ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych.

W przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki organizacyjnej Powiatu może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji. Nie może to dotyczyć jednak operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:

1. określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,
2. określenie stron (nazwy, adresy),
3. opis operacji oraz jej wartość,
4. datÄ™ dokonania operacji,
5. stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

Dysponenci środków, określeni Uchwałą Zarządu Powiatu w sprawie układu wykonawczego do budżetu Powiatu Gryfińskiego na dany rok, zobowiązani są stwierdzania na dowodach księgowych zgodności wydatków z planem finansowym oraz potwierdzania zgodności wydatków z zawartą umową lub udzielonym zleceniem.

Dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, wolne od błędów rachunkowych. Niedopuszczalne jest dokonywane w dowodach księgowych wymazywania i przeróbek.

Zapisów w księgach rachunkowych dokonuje się w sposób trwały, bez pozostawienia miejsc pozwalających na późniejsze dopiski lub zmiany. Prowadząc księgi rachunkowe przy użyciu komputera stosuje się właściwe procedury i środki chroniące przed zniszczeniem, modyfikacją lub ukryciem zapisu.
Zapis księgowy zawiera co najmniej:

1. datÄ™ dokonania operacji gospodarczej,
2. określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu oraz jego datę, jeżeli ona różni się od daty dokonania operacji,
3. zrozumiały tekst, skrót lub kod operacji, z tym że należy posiadać pisemne objaśnienia treści kodów i skrótów,
4. kwotÄ™ i datÄ™ zapisu,
5. oznaczenie kont, których dotyczy.

Zapisów dotyczących operacji wyrażonych w walutach obcych dokonuje się w sposób umożliwiający ustalenie kwoty operacji w walucie polskiej i obcej. Zapisy w dzienniku i na kontach księgi głównej powinny być powiązane ze sobą w sposób umożliwiający ich sprawdzenie.

Zapisy w księgach rachunkowych powinny być dokonane w sposób zapewniający ich trwałość, przez czas nie krótszy od wymaganego do przechowywania ksiąg rachunkowych.

Księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco. Księgi rachunkowe uznaje się za rzetelne, jeżeli dokonane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.
Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bezbłędnie, jeżeli wprowadzono do nich kompletnie i poprawnie zakwalifikowane do zaksięgowania w danym miesiącu dowody księgowe, zapewniono ciągłość zapisów.
Księgi rachunkowe uznaje się za sprawdzalne, jeżeli umożliwiają stwierdzenie poprawności dokonanych w nich zapisów, stanów (sald) oraz działania procedur obliczeniowych.

Księgi rachunkowe uznaje się prowadzone bieżąco jeżeli:

1. pochodzące z nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązujących sprawozdań finansowych i innych, sprawozdań podatkowych.
2. zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej są sporządzane przynajmniej za poszczególne okresy sprawozdawcze, a za rok obrotowy nie później niż do 85 dnia po dniu bilansowym.

Stwierdzone błędy w zapisach poprawia się:

1. przez skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej z zachowaniem czytelności błędnego zapisu, oraz podpisanie poprawki i umieszczenie daty; poprawki takie muszą być dokonane jednocześnie we wszystkich księgach rachunkowych i nie mogą nastąpić po zamknięciu miesiąca lub
2. przez wprowadzenie do ksiąg rachunkowych dowodu zawierającego korekty błędnych zapisów, dokonywane tylko zapisami dodatnimi albo tylko ujemnymi.

W razie ujawnienia błędów po zamknięciu miesiąca lub prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera, dozwolone są tylko korekty dokonane w sposób określony w pkt. 1,2.

Jednostki organizacyjne Powiatu przeprowadzają na ostatni dzień każdego roku obrotowego inwentaryzację:

1. aktywów pieniężnych (z wyjątkiem zgromadzonych na rachunku bankowym), papierów wartościowych, rzeczowych składników aktywów obrotowych, środków trwałych w budowie - drogą spisu z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi z ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic,
2. aktywów finansowych zgromadzonych na rachunkach bankowych, należności, w tym udzielonych pożyczek, oraz powierzonych kontrahentom własnych składników aktywów - drogą otrzymania od banków i uzyskania od kontrahentów potwierdzeń prawidłowości wykazanego w księgach rachunkowych jednostki stanu tych aktywów oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic.
3. środków trwałych, do których dostęp jest znacznie utrudniony, gruntów, należności spornych i wątpliwych, należności i zobowiązań wobec osób nie prowadzących ksiąg rachunkowych, z tytułów publicznoprawnych - drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji realnej wartości tych składników.

Inwentaryzacją drogą spisu z natury obejmuje się również znajdujące się w jednostce składniki aktywów, będące własnością innych jednostek powierzone do przechowania, przetwarzania lub używania, powiadamiając te jednostki o wynikach spisu.

Termin i częstotliwość inwentaryzacji uważa się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację:

1. składników aktywów - z wyłączeniem aktywów pieniężnych, materiałów - rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku, ustalenie zaś stanu nastąpiło przez dopisanie lub odpisanie od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda (zwiększeń, zmniejszeń), jakie nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po dniu bilansowym,
2. zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu 2 lat,
3. środków trwałych oraz maszyn i urządzeń, znajdujących się na terenie strzeżonym - przeprowadzono raz ciągu 4 lat

Przeprowadzenie i wyniki inwentaryzacji należy odpowiednio udokumentować i powiązać z zapisami ksiąg rachunkowych. Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji.

Kierownicy Jednostek Organizacyjnych Powiatu w których prowadzi się księgi rachunkowe przy użyciu komputera zobowiązani są do określenia w zarządzeniu wewnętrznym wykazu programów informatycznych.

Jednostki organizacyjne Powiatu są obowiązane do posiadania aktualnej dokumentacji opisów systemów informatycznych zawierającej wykaz programów, opis algorytmów i parametrów oraz zasad ochrony danych, w tym w szczególności metod zabezpieczenia dostępu do danych i systemu ich przetwarzania a ponadto aktualnej wersji oprogramowania.

Dokumentację księgową, księgi rachunkowe, dowody księgowe, dokumenty inwetaryzacyjne i sprawozdania finansowe zwane dalej także "zbiorami" należy przechowywać w należyty sposób i chronić przed niedozwolonymi zmianami, nieupoważnionym rozpowszechnianiem, uszkodzeniem lub zniszczeniem.

Ochrona danych dla ksiąg rachunkowych prowadzonych przy użyciu komputera polega na stosowaniu odpornych na zagrożenia nośników danych, doborze stosownych środków ochrony zewnętrznej, systematycznym tworzeniu rezerwowych kopii zbiorów danych zapisanych na nośnikach komputerowych, pod warunkiem zapewnienia trwałości zapisu informacji systemu rachunkowości, przez czas nie krótszy od wymaganego do przechowywania ksiąg rachunkowych i chroniących przed nieupoważnionym dostępem lub zniszczeniem.

Dowody księgowe i dokumenty inwetaryzacyjne przechowuje się w oryginalnej postaci, w ustalonym porządku dostosowanym do sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w podziale na okresy sprawozdawcze, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie.

Roczne zbiory dowodów księgowych i dokumentów inwetaryzacyjnych oznacza się określeniem nazwy ich rodzaju oraz symbolem końcowych lat i końcowych numerów w zbiorze.

Traci moc Uchwała Nr 58/99 Zarządu Powiatu w Gryfinie z dnia 18 sierpnia 1999 r. w sprawie ustalenia planu kont dla jednostek objętych budżetem Powiatu w Gryfinie.

Wykonanie uchwały powierza się Staroście Powiatowemu, Kierownikom jednostek organizacyjnych Powiatu.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2003 r.